Mirkowice
Charakterystyka sołectwa
W latach 1975 – 1998 wieś należała administracyjnie do województwa poznańskiego. Jako osada Mirkowice i należące do jednego sołectwa Mirkowiczki pojawiają się w źródłach już w XIV wieku. Aż do okresu kolonizacji pruskiej w drugiej połowie XIX wieku obie te wsie wchodziły w skład majątku w Stępuchowie, który przed parcelacją należał do rodu Moszczeńskich. Potem były już wsiami chłopskimi. W okresie międzywojennym mieszkało tu łącznie ponad 200 osób, przeważali Niemcy. Była tu szkoła i kościół ewangelicki (wybudowany w 1882 r. a rozebrany w latach 70. XX wieku). Po wojnie na opuszczonych przez ludność niemiecką gospodarstwach osiedlili się osadnicy ze wschodnich terenów Polski, głównie z województwa lwowskiego. Na początku wieś liczyła ok. 160 mieszkańców. Potem dość szybko się rozwijała i pod koniec lat 60. XX wieku istniało w niej 29 gospodarstw, w których mieszkało ponad 300 osób. Funkcjonowała tu szkoła podstawowa – najpierw 8-klasowa, od 1974 r. 6-klasowa, a od 1989 r. już tylko 3-klasowa. Od 1999 r. dzieci uczęszczają do szkół w Mieścisku. Teraz sołectwo zamieszkuje 95 osób. Stoi tu 19 domów, z czego tylko 16 zamieszkałych. Istnieje pięć gospodarstw rolnych, z których dwa – Michała Walkowiaka i Stanisława Kaczmarczyka mają po ponad 50 ha. Świetlica stoi w Mirkowicach. Obiekt ten dzięki wsparciu gminy i sponsorów wzbogacił się w 2005 r. o nową część kuchenną. Odbywają się w nim nie tylko zebrania, ale i liczne uroczystości rodzinne.
Projekty
Miejsce wypoczynku mieszkańców wsi Mirkowice