Uścikówiec – wieś została założona w 1714, jako olęderska – Uścikowskie Olędry. Nazwa Uścikówiec przyjęła się dopiero później. Osada szybko się rozwijała. W końcu XVIII wieku, razem z Berdychowem i Piaskami tworzyła okręg wiejski liczący 25 domów i 250 mieszkańców (w tym stu Polaków). W 1940 chłop Piasecki wyorał w okolicy skarb w postaci wyrobów brązowych z wczesnej epoki żelaza (siedem bransolet, dziewięć naszyjników, naramiennik, dwa pierścionki, fragmenty pięciu mieczy, jedenaście siekierek, dłuto, sierp i surowiec brązowy do wytopu). Zakopał go ponownie w obawie przed rabunkiem Niemców. W 1950 odszukał go ponownie. Ostatecznie skarb trafił do Muzeum Archeologicznego w Poznaniu. Przed budynkiem dawnej szkoły umieszczono głaz pamiątkowy z napisem: Na chwałę i pamięć wieczną Oborniczanom więzionym przez okupacyjne władze niemieckie w Uścikówcu w czasie II wojny światowej. We wsi istnieją pozostałości cmentarza ewangelickiego (osadniczego) z ceglaną bramą. Ostatnich pochówków dokonano tu jeszcze po II wojnie światowej. Obecnie wieś liczy 130 osób utrzymujących się z rolnictwa, usług, handlu i produkcji. Jest zwodociągowana i skanalizowana. Zlokalizowano tu też wysypisko śmieci. Jako osada podmiejska pozostaje siedzibą licznych firm i przedsiębiorstw.