Charakterystyka sołectwa

Tuchorza – na północ od wsi przepływa rzeka Szarka. Stacja kolejowa Tuchorza wbrew nazwie leży w położonej bardziej na południe wsi Stara Tuchorza. Wieś była wzmiankowana w 1311 pod nazwą Thugorze. Jezelo z Tuchorzy wraz z braćmi darował wtedy cystersom z Obry młyn Ruchocin nad Dojcą. W 1543 rodzina Ossowskich ufundowała pierwszy kościół, pod wezwaniem św. Trójcy. W 1564 używano nazwy Tuchora. W 1641 w miejscowości była szkoła. W 1793 właścicielami wsi była rodzina Dziembowskich. W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Tuchorze należała do wsi większych w ówczesnym powiecie babimojskim rejencji poznańskiej[6]. Tuchorze należało do tuchorskiego okręgu policyjnego tego powiatu i stanowiło część majątku Tuchorze, który należał do Kotwicza. Według spisu urzędowego z 1837 roku Tuchorze liczyło 430 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 37 dymów (domostw). W 1845 właścicielką była baronesa von Kottwitz. Pod koniec XIX wieku okrąg wiejski Tuchorze (wieś i młyn Borujka) liczył 42 domy, 270 ha i 320 mieszkańców, z czego 232 było katolikami, a 88 protestantami. W Tuchorzu była wówczas gorzelnia i młyn parowy. W okolicy uprawiano chmiel.