Siekówko – na zachód od wsi przepływa Południowy Kanał Obry. Siekówko było wzmiankowane już w 1319. Wieś szlachecka Siekowo minor położona była w 1580 roku w powiecie kościańskim województwa poznańskiego. Pod koniec XVIII wieku wieś i dwór były własnością Wiktora Szołdrskiego. W miejscowości przeprowadzono wykopaliska, a znaleziska trafiły do zbiorów Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Siekówko należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Kosten rejencji poznańskiej. Siekówko należało do okręgu wielichowskiego tego powiatu i stanowiło część prywatnego majątku Wilkowo Polskie, którego właścicielem był wówczas Marceli Czarnecki. Według spisu urzędowego z 1837 roku Siekówko liczyło 259 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 30 dymów (domostw). Pod koniec XIX wieku wieś liczyła 29 domostw i 298 mieszkańców (wszyscy wyznania katolickiego). Dwór liczył 9 gospodarstw i 92 mieszkańców, a właścicielem był hr. Stanisław Czarnecki. Na 1149 ha majątku składało się 648 ha łąk, 236 ha lasów i 229 ha gruntów ornych.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa leszczyńskiego. W 2011 Siekówko liczyło 438 mieszkańców.