Charakterystyka sołectwa

Racot – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kościańskim, w gminie Kościan na Równinie Kościańskiej. Racot ma 1321 mieszkańców.

Pierwsze wzmianki o Racocie pochodzą z 1366 r. W XVI wieku wieś należała do rodziny Kostków, którzy postawili tu swój zamek[1]. Następnie do 1720 roku wieś była własnością Piotra Bronisza, kasztelana kaliskiego. Po jego śmierci jego córka Dorota została drugą żoną Stanisława Wincentego Jabłonowskiego i wniosła w posagu majątek Racot. W czasie konfederacji barskiej wieś zniszczona. Dobra racockie po ojcu odziedziczył Antoni Barnaba Jabłonowski, od którego kupił je książę niderlandzki Wilhelm z dynastii Orańskiej-Nassau (w 1815 roku objął tron króla Królestwa Niderlandów).

W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Racat należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Kosten rejencji poznańskiej. Racat należał do okręgu kościańskiego tego powiatu i stanowił siedzibę dużego majątku o tej samej nazwie (niem. Razoten), który należał wówczas do byłego króla Niderlandów (Wilhelma I). Według spisu urzędowego z 1837 roku Racat liczył 365 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 38 dymów (domostw).

W okresie międzywojennym pałac był rezydencją Prezydenta Rzeczypospolitej. W lipcu 1927 roku w Racocie przebywał na dwutygodniowym wypoczynku Ignacy Mościcki wraz z małżonką i adiutantem generalnym, płk. Sergiuszem Zahorskim.

W latach 1934-1954 i 1973-1976 miejscowość była siedzibą gminy Racot. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa leszczyńskiego.