Parzęczewo – około 4 km na południe od wsi przepływa Północny Kanał Obry. Wieś szlachecka Parzinczewo położona była w 1580 roku w powiecie kościańskim województwa poznańskiego.Wieś należała do Opalińskich (stan na 1580), wojewody inowrocławskiego Macieja Radomickiego (w 1696) i w 1793 do Faustyna Zakrzewskiego. W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Parzęczew należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Kosten rejencji poznańskiej. Parzęczew należał do okręgu wielichowskiego tego powiatu i stanowił siedzibę majątku, którego właścicielem był wówczas Adolf Potworowski. Według spisu urzędowego z 1837 roku Parzęczew liczył 326 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 28 dymów (domostw). Pod koniec XIX wieku podstawową nazwą był Parzęczew, ale używano również nazw Parzęczowo, Parzenczewo i niemieckiej Parsentschewo. Wieś leżała wtedy w pruskim powiecie kościańskim i liczyła 25 gospodarstw z 202 mieszkańcami, wszyscy katolicy. Właścicielem majątku Parzęczewo o powierzchni 1062 ha, głównie gruntów ornych był hrabia Aleksander Potworowski. Na miejscu znajdowała się cegielnia.