Niemierzewo – mała wieś szlachecka Czeradz noua położona była w 1580 roku w powiecie poznańskim województwa poznańskiego. W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815–1848) miejscowość wzmiankowana jako Niemierzowo należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Międzyrzecz w rejencji poznańskiej. Niemierzowo należało do okręgu kwileckiego tego powiatu i stanowiło odrębny majątek, którego właścicielem był wówczas Daniel Barth. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 161 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 18 dymów (domostwa). W skład majątku Niemierzowo wchodził wówczas także folwark Bogusławowo (1 dom, 25 mieszk.).