Lubosina, Lubosinek, Przystanki

Lubosina – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Pniewy.

Wieś szlachecka Luboszina położona była w 1580 roku w powiecie poznańskim województwa poznańskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

Wieś sołecka położona nad Jeziorem Lubosińskim (pow. 74,4 ha), położona 19 km na południowy zachód od Szamotuł, przy linii kolejowej Rokietnica – Międzychód (obecnie linia nieczynna).

Najstarsza wzmianka o wsi pochodzi z 1387 r. Należała do różnych rodów szlacheckich. W 1939 r. stanowiła własność niemieckiej fundacji rodziny de Rège; majątek liczył 519 ha.

Okolica wsi jest prawie bezleśna – teren falisty, a gleby bardzo urodzajne. Krajobraz urozmaicają dwa jeziora rynnowe: Lubosińskie i Buszewskie, połączone rowem; wypełniają one 4-kilometrową rynnę o kierunku południowym.

Na półwyspie nad Jeziorem Lubosińskim rozciąga się park krajobrazowy z przełomu XVIII i XIX w. o pow. 6,5 ha. W parku znajduje się dwór późnobarokowy – szachulcowy z drugiej połowy XVIII w.; restaurowany w 1961 r. Jest on budowlą parterową, z mieszkalnym poddaszem, na rzucie prostokąta. Nad wejściem na osi znajduje się wystawka zwieńczona trójkątnym frontem. Dwór nakryty jest wysokim czterospadowym, łamanym dachem polskim. Obecnie zdewastowany.

Lubosinek – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Pniewy.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

Przystanki – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Pniewy.

Wieś w sołectwie Lubosina, położona 17 km na południowy zachód od Szamotuł, na południowo-wschodnim brzegu jeziora Lubosińskiego.

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1390 r. Stanowiła ona własność szlachecką. Wieś szlachecka Przistanki położona była w 1580 roku w powiecie poznańskim województwa poznańskiego. Pod koniec XVIII w. właścicielami Przystanek byli Kowalscy, później Kamieńscy, następnie wieś przeszła w ręce niemieckiej rodziny de Rège, która ze swych majątków w Lubosinie i Przystankach utworzyła fundację rodzinną. W 1926 r. Przystanki stanowiły własność niemieckiej fundacji rodziny de Rège – majątek liczył 563 ha.

W 1851 przebywali w Przystankach w domu Kamieńskich – Teofil Lenartowicz – poeta i rzeźbiarz oraz Ewaryst Estkowski – pedagog i działacz oświatowy.

Dwór klasycystyczny z około 1860 r., parterowy, z obszerną wystawką pierwszego piętra na osi, z rozległym trójarkadowym gankiem. Został on rozbudowany pod koniec XIX w.; nawiązuje stylem do renesansowych willi włoskich. Przebudowywany kilkakrotnie w późniejszych latach. W drugiej poł. XX w. stanowił siedzibę szkoły podstawowej – obecnie już nieistniejącej.