Charakterystyka sołectwa

Laski – miejscowość już od XIII wieku była posiadłością rycerską. Znaczny rozwój odnotowała w XVII wieku dzięki zakonowi paulinów, którzy wznieśli tutaj drewnianą świątynię, stopniowo w późniejszych latach powiększaną. Po II rozbiorze Polski paulini musieli opuścić Laski, ale na stropie pozostawili herb swojego zakonu – palmę z dwoma lwiętami. Po gospodarnych braciach mieszkańcy odziedziczyli znakomicie prowadzony majątek ziemski i klasztor, późniejszą gorzelnię. W drewnianym kościele cmentarnym NMP Wniebowziętej warto przyjrzeć się figurze św. Rocha, będącej odbiciem człowieka w drodze: zmęczona twarz, pomarszczone czoło, suknia okryta peleryną, w ręce laska z węzełkiem, na prawej nodze rany, na nogach wysokie buty, obok leży pies – przyjaciel. We wsi znajduje się jeszcze jeden kościół – neogotycki, Niepokalanego serca Maryi, murowany, z II połowy XIX wieku. Obok – zespół obiektów poewangelickich: plebania, szkoła i przedszkole. W leżącym we wsi parku krajobrazowym znajduje się wzniesiony w 1908 roku renesansowy zamek i wieża z rozwiązaniami architektonicznymi renesansu śląskiego i elementami baroku. Dokonał tego właściciel Lasek, von Loesch. Położone przy drodze Kępno–Trzcinica-Wołczyn i nieczynnej linii kolejowej Kępno–Namysłów, ok. 10 km na południe od Kępna i ok. 50 km na południe od Ostrowa Wlkp. Pałac eklektyczny z parkiem krajobrazowym, kościół drewniany. Duże cmentarzysko kultury łużyckiej. Do 1954 roku istniała gmina Laski. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa kaliskiego.