Łąkta – w okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Łąkła należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Kröben (krobskim) w rejencji poznańskiej[1]. Łąkła należała do okręgu sarnowskiego tego powiatu i stanowiła część majątku Nowe Chojno, którego właścicielami byli wówczas (1846) chłopi oraz Marceli Czarnecki. Według spisu urzędowego z 1837 roku Łąkła liczyła 145 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 19 dymów (domostw). Publikacja z 1964 roku podaje, że Łąkta jest jedną z miejscowości występowania grupy Hazaków.