Białokosz
Charakterystyka sołectwa
Białokosz – w okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Międzyrzecz w rejencji poznańskiej. Białokosz należał do okręgu kwileckiego tego powiatu i stanowił odrębny majątek, którego właścicielem był wówczas Massenbach. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 181 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 20 dymów (domostw). Białokosz jest położona nad brzegiem jeziora Białokoskiego, w otoczeniu lasów i pól uprawnych, przy drodze znaczenia lokalnego Pniewy – Łężeczki.
