Chraplewo
Charakterystyka sołectwa
Chraplewo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim, w gminie Kuślin.
Wieś szlachecka położona była w 1580 roku w powiecie poznańskim województwa poznańskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Pierwsza wzmianka o wsi Chraplewo pochodzi z 1389 r. Ostateczna nazwa ukształtowała się w 1841 roku. Nazwa nawiązuje do zamarzniętych błot. Inne źródła tłumaczą pochodzenie nazwy wsi od moczar i zarosłych bagien, względnie zarośli rosnących na wilgotnym gruncie. Według przekazów nazwa wsi związana jest z postacią Bolesława Chrobrego, który podobno w pobliskich lasach polował na grubego zwierza. Wieś należała m.in. do Chraplewskich i Bnińskich, a w XIX w. – do Łąckich z Posadowa.
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Chraplewo należała do wsi większych w ówczesnym powiecie bukowskim, który dzielił się na cztery okręgi (bukowski, grodziski, lutomyślski oraz lwowkowski). Chraplewo należało do okręgu lwowkowskiego i stanowiło część majątku Lwówek Zamek (niem. Neustadt), którego właścicielem był wówczas (1837) Antoni Łącki. W skład rozległego majątku Lwówek Zamek wchodziło łącznie 36 wsi. Według spisu urzędowego z 1837 roku Chraplewo liczyło (wraz z przysiółkiem leśnym Nietrzeba) 299 mieszkańców i 26 dymów (domostw).
Od 1879 r. jej właścicielami byli Hardtowie, których główną siedzibą było pobliskie Wąsowo.
Znajduje się tu pałac rodziny Hardtów, zbudowany w 1888 r., o niskiej bryle z czerwonych cegieł zdobionych piaskowcowymi detalami, z 2 szczytami w fasadzie i wejściem umieszczonym w narożniku. Długo użytkowała go szkoła podstawowa, która w 1993 r. otrzymała imię Kazimiery Iłłakowiczówny. Pałac otacza rozległy park krajobrazowy o powierzchni 9,5 ha, z pomnikowymi drzewami, m.in. jodłą kalifornijską. W sąsiedztwie pałacu stoją dom ogrodnika z 1888 r. i powozownia z końca XIX w.. Na płn. od parku znajdują się: wydłużony dom rządcy z końca XIX w., a nieco dalej pozostałości folwarku z XIX/XX w.