Charakterystyka sołectwa

Nidom – licząca około 140 mieszkańców wieś sołecka. Nidom wzmiankowany jest już w dokumentach z XIII wieku, kiedy to był własnością Izajasza i jego braci Mikołajewiców, z rodu Dryów. W dokumentach z początku XV wieku pojawia się nazwisko Nidomskich, dziedziczących Nidom w 1433 r. braci Piotra i ks. Bodzęty, plebana we Wrześni i kanonika łęczyckiego. W roku 1442 Piotr Nidomski poślubia Dobrosławę (Dobrochnę, Dobroszkę), córkę Mroczka z Łopuchowa, której w 1446 r. przekazuje Nidom. Owdowiała Dobrochna sprzedaje trzecią część Nidomia w 1470 r. burgrabiemu gnieźnieńskiemu Janowi Mielżyńskiemu, który w dwa lata później sprzedaje ją kasztelanowi kamieńskiemu Mikołajowi Bnińskiemu. Po jego śmierci w 1471 r. wieś przechodzi za długi w ręce biskupa poznańskiego Andrzeja z Bnina, następnie w 1475 r. w ręce jego bratanicy Agnieszki Bnińskiej, która w 1483 r. przekazuje ją swojemu synowi Jeronimowi z Kobylan. Na początku XVI wieku wieś i folwark Nidom należały do dóbr w Czerniejewie (Czerniewie), znajdował się tu dwór, wiatrak i 4 karczmy. Po śmierci Łukasza hr. z Górki Czerniew (Czerniejewo) i przyległe wsie przypadają w spadku podkomorzemu poznańskiemu Piotrowi Czarnkowskiemu z Czarnkowa, który w roku 1595 sprzedaje Czerniew z dworem, folwarkiem i przyległymi wsiami w tym m.in. Nidom z folwarkiem, z prawem patronatu nad kościołem i beneficjami w tych dobrach leżącymi kasztelanowi rogozińskiemu Janowi z Bnina Opalińskiemu. Po jego śmierci syn Piotr z Bnina Opaliński odziedziczył m.in. Sieraków z zamkiem i folwarkiem oraz Czerniewo (Czerniejewo) z dworem i przynależne wsie; Nidom odziedziczył po nim syn Łukasz. Nidom został następnie sprzedany w 1626 r. marszałkowi wielkiemu koronnemu Łukaszowi Opalińskiemu. W czasie wojen szwedzkich majątek Czerniejewo był bardzo zniszczony, rozkwit nastąpił jednak gdy jego właścicielem został wielki oboźny koronny generał Jan Lipski, który w 1780 r. ukończył zespół pałacowy w Czerniejewie. W 1793 r. Nidom dostaje się do zaboru pruskiego. W 1823 r. majątek Czerniejewo wraz z Nidomiem przechodzi w ręce Skórzewskich herbu Drogosław za sprawą małżeństwa córki gen. Józefa Lipskiego. Ustanowiona z dóbr czerniejewskich w 1885 r. ordynacja przetrwała do 1939 r. 12 września 1939 r. Niemcy wkraczając do majątku czerniejewskiego przejęli wszystkie posiadłości ziemskie, w tym Nidom, oswobodzenie nastąpiło 22 stycznia 1945 r.