Muchocin – wieś sołecka w Polsce w województwie wielkopolskim, w powiecie międzychodzkim, w gminie Międzychód. Miejscowość położona jest nad Dormowską Strugą, w pobliżu lewego brzegu Warty, 3,5 km na zachód od Międzychodu. W skład sołectwa wchodzi też Muchocinek oraz dawny młyn Nadolnik.

Pierwsze ślady osadnictwa na tym terenie sięgają paleolitu (starszej epoki kamiennej), skąd pochodzą narzędzia krzemienne. W okolicach miejscowości znaleziono toporek z kultury ceramiki sznurowej. W pobliskim jeziorze Tuczno znaleziono łódź – dłubankę wykonaną z jednego pnia. Kilometr od wsi odkryto też wklęsłe, czworoboczne grodzisko, o wymiarach 17×19 metrów, wznoszące się 21 metrów nad poziom Warty. Ma ono średnicę 50 metrów. Z trzech stron posiada wały o wysokości 4-5 metrów. W roku 1925 wykonana została tu autopsja Władysław Kowalenki i Józefa Kostrzewskiego. Badania archeologiczne nie wykazały żadnych pozostałości okresu wczesnośredniowiecznego, co uniemożliwia ustalenie dokładnej chronologii.

W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Międzyrzecz w rejencji poznańskiej. Muchocin należał do okręgu międzychodzkiego tego powiatu i stanowił odrębny majątek, którego właścicielem był wówczas Kalkreuth. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 147 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 19 dymów (domostw).

W okresie międzywojennym w miejscowości stacjonowała placówka Straży Granicznej I linii „Muchocin”.

W latach 1975−1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.